Voor AKC stond er niets meer op het spel, de degradatie was al lang een feit, voor de tegenstanders uit Hengelo echter nog wel. Bij een overwinning zou HKC nog een kleine kans maken op promotie. De Hengeloers gingen op deze warme dinsdagavond dan ook fanatiek van start, namen een snelle voorsprong van drie doelpunten (3-6) en waren in die periode beter en schotvaardiger. Maar AKC wilde toch graag met een goed resultaat afscheid nemen van het rampzalige seizoen waarin twee keer gedegradeerd werd, zowel op het veld als in de zaal. Het initiatief werd overgenomen o.a. mede door enkele fameuze afstandsschoten van Collin, treffers van Kim en Demi en de ruststand 6-7 was hoopgevend.
In de 2e helft waren we gewoon de betere ploeg, HKC kwam er eigenlijk niet meer aan te pas en de 14-10 overwinning was dik verdiend. Toch lekker om weer eens een wedstrijd te winnen, dat is dit seizoen in 28 ontmoetingen (veld en zaal) nog maar vier keer gelukt.
Deze wedstrijd stond ook in het teken van een afscheid van enkele AKC'ers, t.w. Demi die door verhuizing vertrekt naar Skunk in Nijmegen en Brit en Marrick die zich aangemeld hebben bij Zwart Wit. Met een publiekswissel en bloemen werden ze op passende wijze bedankt voor hun jarenlange inzet voor onze vereniging. Jammer dat Brit al snel door een blessure niet meer verder kon. Ze werd op waardige wijze vervangen door de totaal ongetrainde Anouk die zelfs in de slotminuut nog tot scoren kwam. Dat haar vader good-old Hugo nog even meespeelde was wel heel bijzonder, dat gold ook voor Katja.
Conclusie: toch met een tevreden gevoel afsluiten, we kunnen het nog steeds. En dat deed mijn oude AKC hart goed, wat er ook gebeurt,ook al spelen we 4e klasse (lager kun je niet zakken) ik blijf supporter en zal mijn cluppie altijd blijven steunen!